abi, damia, ibu...di pagi raya...Tahun ni alhamdulillah dapat menyambut ari raya bersama Damia..kalau tahun lepas beraya berdua bersama abi damia tahun ni Alhamdulillah bertambah sorg ahli keluarga kami...
keseronokannye tak terkata walaupn kadang-kadang ade perkara yang tak terjangka terjadi..contohnye damia menangis je..ye la..g tempat baru kat kampung..nak mencari keserasian la tu..org tua-tua kata berubah tempat..mmg baby akan meragam...jadi dengan penuh kesabaran ibu pujuk damia...tp abi damia mmg tak berapa nak sabar..sampai dah ajak balik putrajaya..padahal esok nak raya nih..adoih...sabar je la...mak pulak lambat sampai..jammed katanya..kalau tak boleh gak mak tolong pujukkan cucunya yang sorang ni...
tapi alhamdulillah segalanya berjalan lancar...dapat gak ibu beraya kat kampung...walaupun 2 hari je balik kampung tapi puas sebab dpt bawak damia jumpa dengan unyang nye dan saudara-mara yang lain...
2 comments:
hmm jannah pn cmtu.. ni penah la dlu mse die umo 4bln kot.. blik je uma meru, sume kerumun nk pegang die.. muke pun cam kompius je.. tibe2 die melalak sekuat hati.. tekejut aku.. upenye die pn tekejut gk.. tekejut kt tmpt bru.. tp skg dh ok dh.. semua yg kt meru dh kenal dh.. btw, damia bile nk tumbuh rambut nih.. skirt dh cantik dh.. hehehe
ehehe..cmtu la kan..damia ngan org2 kat banting die dah ok..dah biase tgk..yg kat belah mertua aku kat ceras pn same..tp yg kat perak tak..sbb die tak biase jumpe kan...
rambut...?hehehh...rambut die dah nmpk sket dah..tp halus je...tu yg tak nampak sagt tu..tunggula 2-3 bln lagi...hehehh...
Post a Comment