Welcome to the world Nazirah bt Mohd Nur Eddy.... :D

Nazirah bt Mohd Nur Eddy

umi dah selamat melahirkan puteri sulung nya pada 13.11.2009 yang diberi nama Nazirah bt Mohd Nur Eddy...herm..sok besar bole la jadi best friend ngan damia mcm ibu damia dan ibu nazirah..hehhehe...

nazirah dilahirkan secara normal seberat 2.9kg tapi kena vakum sbb umi ckp baby tak berada betul kat jalan... takpe la janji dah selamat....
comel betul baby umi..lebat rambut...dan yang paling pasti hidung memang sebijik hidung umi..hehehe...jgn marah umi...ni blom uncle farizi ngan paman mazuan tgk lagi ni..heheh...nnt umi dah balik banting kitorg lawat ye...hhehehhe....

Damia...Walker....

perlu ke nak beli kan walker utk damia...? kat umah pengasuh die akak tu dah letakkan dia dalam walker..walker tu akak tu punye la...ingat kan malas nak ajar damia dok dlm walker tu sbb die tak pandai duduk lagi..tulang belakang die tak kuat lagi utk support die duduk...tp akak tu kate elok je die dok dlm tu..akak tu bagi die makan pn letak die dalam tu...hermph...
walker ni pun bukan elok sangat...banyak keburukannya dari kebaikan....so, takyah beli la... kan...?

Damia dan Jannah

25.9.2009..raya ke-6..
dpt call dari ummi jannah kate nak datang rumah..heheh..seronok2....dpt jumpa ngan jannah buat kali pertama..hehhehe....seperti di dalam gambar jannah mmg sangat chubby..geram tgk pipi dia...hehehhe..sempat la gak damia dan jannah bergambar....

Jannah dan Damia

Damia pun geram tengok Jannah...hehehehe....

Damia said: Tutup mulut tu Jannah...nant masuk lalat....hehehhee.... :D

Raya bersama Damia...

abi, damia, ibu...di pagi raya...

Tahun ni alhamdulillah dapat menyambut ari raya bersama Damia..kalau tahun lepas beraya berdua bersama abi damia tahun ni Alhamdulillah bertambah sorg ahli keluarga kami...

keseronokannye tak terkata walaupn kadang-kadang ade perkara yang tak terjangka terjadi..contohnye damia menangis je..ye la..g tempat baru kat kampung..nak mencari keserasian la tu..org tua-tua kata berubah tempat..mmg baby akan meragam...jadi dengan penuh kesabaran ibu pujuk damia...tp abi damia mmg tak berapa nak sabar..sampai dah ajak balik putrajaya..padahal esok nak raya nih..adoih...sabar je la...mak pulak lambat sampai..jammed katanya..kalau tak boleh gak mak tolong pujukkan cucunya yang sorang ni...

tapi alhamdulillah segalanya berjalan lancar...dapat gak ibu beraya kat kampung...walaupun 2 hari je balik kampung tapi puas sebab dpt bawak damia jumpa dengan unyang nye dan saudara-mara yang lain...

damia dan ta ta ta ta nye...

seronok tgk perkembangan damia dari sehari ke sehari...dan sekarang damia ku dah pandai membebel...hehe...asyik la membebel sambil menghisap-hisap jarinya...kalau di pegang tangan die die senyap jap sambil pandang je kita, kite lepaskan tangan die die membebel balik dan tangan pn masuk mulut balik...hahha..tp dengan syarat ibu die ni mesti sentiasa ada dkt dia...kalau ibu die hilang je dari pandangan mata die...herm..mula la dia menjerit..hahahha...kadang-kadang saje je sakat die...pe lagi meraung la dia...best..best... perasaan yang sangat bahagia tengok anak membesar dan menyaksikan perubahan perkembangannya dari sehari ke sehari..
semoga terus membesar menjadi anak yang bijak dan sihat......

blogging...bole ke..?

sebenarnye dah boring sgt nih..tak tau nak wat ape dah...testing la wat blog ni..hehhe...
hopefully akan menjadi satu hobi yang bermanfaat..heheheh...